Kitap hakkında: yıl / Yavaşlıyorum, geriye dönüp şu lanet güllere bakıyorum: - Şimdi bana kim olduğunu söyle? Benimle kim konuşuyor ve benden ne istiyorsun? - Zaten hepimizi görebiliyorsunuz! “Düştüğüm yere geri dönmek istiyorum” demek zor çünkü boğazım kurudu, “düştüğüm yerden bana yolu göster!” - Başka ne? Prens sana siyah bir gül verene kadar emir vermeye hakkın yok! “Dinle...” Eğiliyorum, ellerimi dizlerime koyuyorum ve yüksek sesle nefes alıyorum. Gözlerimi kapatıyorum, olup biten her şeye inanmıyorum, - ne prens, - yanaklarımdan cimri gözyaşları akmasına rağmen gülüyorum, - ne kara bir gül?